जनकपुरधाम, २५ माघ । जनकपुरधाम साहित्य महोत्सवको ६औं संस्करणको दोस्रो दिन ‘क्रिकेट : समस्या समाधान र सम्भावना’ शिर्षकमा एक महत्त्वपूर्ण सत्र सम्पन्न भएको छ ।

यस सत्रमा नेपाल क्रिकेटको हालको स्थिति, चुनौतीहरू र भविष्यको सम्भावनाहरूलाई केन्द्रबिन्दुमा राखेर गहन छलफल गरिएको हो ।

उक्त सत्रमा नेपाल क्रिकेट संघका पूर्व कार्यकारी अधिकृत भावना घिमिरे, केन्द्रिय कार्यसमिति सदस्य सुदिप शर्मा र विराटनगर किंग्सका लगानीकर्ता सुयश प्याकुरेलले आफ्ना विचार व्यक्त गरे । सत्रलाई हाम्रो खेलकुदका वरिष्ठ संवाददाता सरिता श्रेष्ठले सहज गरिन् ।

सत्रको पहिलो वक्ताका रूपमा भावना घिमिरेले नेपाल क्रिकेट संघमा आफ्नो कार्यकालका अनुभवलाई आधार बनाई व्यवस्थापनका समस्याहरूमा प्रकाश पारिन् । उनले नेपालको क्रिकेट क्षेत्रको समग्र सुधारका लागि संघको सुदृढ संरचना र दीर्घकालीन योजना आवश्यक रहेको बताइन् ।

उनले नेपाल क्रिकेट संघभित्रका संरचनागत समस्या र योजनाको अभावलाई प्रमुख चुनौतीका रूपमा उल्लेख गर्दै भनिन्, ‘क्रिकेट संघमा दीर्घकालीन योजना, प्रभावकारी कार्यान्वयन र संस्थागत सुधारको आवश्यकता छ । हाम्रो देशमा प्रतिभाको कमी छैन । तर, तिनलाई सही दिशामा परिचालन गर्ने संस्थागत संरचना चाहिन्छ ।’

घिमिरेले नेपाल क्रिकेटको आर्थिक व्यवस्थापन र पारदर्शिताका सम्बन्धमा पनि केही कुराहरू स्पष्ट गरिन् । उनले संघमा आर्थिक स्रोतहरूको प्रभावकारी परिचालन र वित्तीय पारदर्शितालाई प्रमुख प्राथमिकता दिनुपर्ने बताइन् ।

नेपाल क्रिकेट संघका केन्द्रिय कार्यसमिति सदस्य सुदिप शर्माले नेपाल क्रिकेटको अन्तर्राष्ट्रिय मान्यता र संघभित्रको आन्तरिक व्यवस्थापनको समस्या उजागर गरे । उनले अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेट परिषद्सँगको सम्बन्ध र नेपालमा क्रिकेटको भविष्यलाई सुनिश्चित गर्नुपर्ने उपायहरूको बारेमा चर्चा गरे ।

शर्माले भने, ‘नेपालको क्रिकेटले अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा ठुलो सम्भावना बोकेको छ । हामीले यसलाई वास्तविकतामा बदल्नका लागि संघीय संरचना र नेतृत्वमा सुधार ल्याउनुपर्छ ।’

उनले थपे, ‘नेतृत्वमा राजनीतिक हस्तक्षेपले खेलकुदलाई नकारात्मक असर गरेको छ । खेलकुदको विकासका लागि यस किसिमका हस्तक्षेपलाई न्यूनीकरण गर्नु महत्त्वपूर्ण छ । हामीले राजनीतिक स्वार्थहरूबाट हटेर खेलाडी र व्यवस्थापकहरूलाई खेलमै ध्यान केन्द्रित गर्न पाउनु पर्छ ।’

विराटनगर किंग्सका लगानीकर्ता तथा सफल व्यवसायी सुयश प्याकुरेलले नेपाल क्रिकेटको व्यावसायिक सम्भावनाहरूको विषयमा आफ्ना विचार राखे । उनले नेपालको क्रिकेटमा ठूला लगानीकर्ताहरूको अभाव रहेको उल्लेख गर्दै देशमा क्रिकेटलाई व्यावसायिक र मुनाफाजनक खेलकुदको रूपमा विकास गर्न लगानी आवश्यक रहेको औंल्याए ।

उनले भने, ‘नेपालमा क्रिकेटको लोकप्रियता र सम्भावना धेरै छ । तर, यसलाई व्यावसायिक खेलकुदको रूपमा विकास गर्न सही लगानीको खाँचो छ । अन्तर्राष्ट्रिय स्तरका सुविधाहरू र पूर्वाधार विकास गर्न हामीले रणनीतिक रूपमा ठूला लगानीकर्ताहरूलाई आकर्षित गर्नुपर्नेछ ।’

प्याकुरेलले व्यवसायिक क्रिकेट लिगहरूको प्रभावकारी सञ्चालन र मार्केटिङको महत्त्वलाई पनि जोड दिए। उनले भनिन्, ‘क्रिकेट लिगहरूको सफल सञ्चालनले केवल खेलाडीहरूको आयमात्र वृद्धि गर्दैन, यो समग्र देशको खेलकुद अर्थतन्त्रलाई पनि चलायमान बनाउन सहयोग गर्छ।’

सत्रका सबै वक्ताहरूले नेपाल क्रिकेटको दीर्घकालीन सुधार र विकासका लागि एकजुटता र सहकार्यको महत्त्वमा जोड दिएका थिए ।भावना घिमिरेले संघ र खेलाडीहरूबीचको संवादलाई अझ प्रभावकारी बनाउनुपर्ने आवश्यकता औंल्याउँदै भनिन्, ‘क्रिकेटको विकासका लागि खेलाडी, व्यवस्थापक र संघका अधिकारीहरूबीच खुला संवाद र सहकार्य अपरिहार्य छ ।’

सुदिप शर्माले पनि संघको आन्तरिक समस्या समाधान गर्न सबै सरोकारवालाबीचको एकजुटता अनिवार्य रहेको उल्लेख गरे । उनले थपे, ‘हामी सबैले एकताबद्ध भएर मात्रै नेपालको क्रिकेटलाई अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा पुर्याउन सक्छौं । यसका लागि व्यवस्थापनदेखि खेलाडीहरूसम्मको सहभागिता आवश्यक छ ।’

सत्रको अन्त्यमा सहभागी वक्ताहरूले नेपाल क्रिकेटको उज्ज्वल भविष्य सुनिश्चित गर्न दीर्घकालीन योजना, स्पष्ट नीतिहरू र सशक्त नेतृत्वको आवश्यकता रहेको निष्कर्ष निकाले । सबै वक्ताहरूले आ–आफ्ना क्षेत्रबाट नेपाल क्रिकेटलाई अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा पुर्याउन प्रतिबद्धता व्यक्त गरेका थिए ।

सत्रलाई सहजकर्ताको रूपमा प्रस्तुत गरिरहेकी सरिता श्रेष्ठले नेपाल क्रिकेटका विभिन्न पाटाहरूमा थप प्रश्नहरू गर्दै वक्ताहरूको धारणा बाहिर ल्याइन् । उनले सत्रको समापन गर्दै भनिन्, ‘नेपाल क्रिकेटको भविष्यप्रति सबैजना सकारात्मक छन् । तर, समस्याहरू समाधान गर्न सशक्त नेतृत्व र लगानीको आवश्यकता छ । हामीले मिलेर काम गर्न सके मात्रै क्रिकेटले हाम्रो देशको गरिमा विश्वमा अझै उच्च बनाउन सकिन्छ ।’

सत्रले नेपाल क्रिकेटका समस्या समाधान र सम्भावनाहरूको गहन समीक्षा गर्दै सरोकारवालाहरूलाई भविष्यका लागि मार्गनिर्देश गर्न सक्ने निष्कर्ष निकालेको थियो ।